
Park poddano rewitalizacji w latach 1993 i 1994 przywracając między innymi ogrodzenie i rzeźby z bramy wejściowej pochodzące sprzed 1929, autorstwaEdwarda Haupta. Królewskim, dziś Cyryla Ratajskiego, a do Parku Wilsona przeniesiono ją w 1956. Rzeźba była wówczas elementem odsłoniętej uroczyście 9 kwietnia 1891 r. Była ona podarkiem dla miasta od cesarzowej Wiktorii z okazji jej wizyty w Poznaniu w 1888 r. W Parku stoi również murowana muszla koncertowa z 1936, a także odlana w 1891 zgodnie z projektem J. Pomnik działacza trafił do Czołowa, wsi między Kórnikiema Rogalinem, gdzie Marcin Kasprzak się urodził. W 1990 park wrócił do przedwojennej nazwy, a postać Marcina Kasprzaka zastąpiło w 1994 popiersie prezydenta Wilsona wyrzeźbione przez Zofię Trzcińską-Kamińską. Po wojnie, w 1951 park przemianowano na park Marcina Kasprzaka, a na miejscu pomnika Wilsona, w 1963 stanął pomnik rewolucjonisty. Stefan Stuligrosz, Wiktor Buchwald iWanda Falkówna). Pomnik zniszczyli hitlerowcy.Ĥ marca 1945, kilka dni po zakończeniu walk o Poznań, odbył się w parku (w obiektach Studium Wychowania Fizycznego) pierwszy w mieście publiczny koncert muzyczny po II wojnie światowej (udział wzięli m.in. Autorem rzeźby był Gutzon Borglum – autor twarzy Jerzego Waszyngtona wyrzeźbionej w zboczu góry Rushmore. 4 lipca 1931 stanął tu pomnik prezydenta ufundowany przez Ignacego Jana Paderewskiego, który odsłoniła wdowa po prezydencie, prezydent RP Ignacy Mościcki, oraz prezydent Poznania Cyryl Ratajski. W 1928 park został włączony w tereny PeWuKi powstała wówczas parkowa fontanna. W końcu czerwca 1927 powstał komitet budowy planetarium, które miało powstać na skraju założenia, u zbiegu ulic Orzeszkowej i Śniadeckich. Po wojnie, w 1926, park otrzymał jako patrona prezydenta USA Thomasa Woodrow Wilsona. Na terenie parku w 1910 wzniesiono palmiarnię (wzniesiono ją w ramach Wystawy Wschodnioniemieckiej Przemysłu, Rzemiosła i Rolnictwa). Powstał tu pierwszy w Poznaniu ogród botaniczny (urządzanie parku zakończono w 1904 według projektu Hermana Kube). W 1902 Towarzystwo przekazało szkółkę miastu i udostępniono ją publiczności.

Jego początki sięgają 1834 roku, kiedy to teren dzisiejszego parku wykupiło Towarzystwo do Upiększania Miasta i założyło tu szkółkę drzew, którymi obsadzano miejskie ulice i place. Przy wejściu od ulicy Głogowskiej znajdziemy miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), w pobliżu stawów cypryśnika błotnego (Taxodium distichum) a na przeciw cypryśnika rośnie tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera). jaśminowiec wonny ( Philadelphus coronarius).

